९४२. य: परस्य विषमं विचिन्तयेत्प्राप्नुयात्स कुमतिः स्वयं हि तत् |

पूतना हरिवधार्थमाययौ प्राप सैव वधमात्मनस्तत: ||

अर्थ

जो दुष्टबुद्धीचा मनुष्य दुस-याचं वाईट चिंतेल त्याच्या स्वतःच्याच वाट्याला ते येत. बाळ श्रीकृष्णाला मारण्यासाठी पूतना राक्षशीण गेली, पण ती स्वतःच मरून गेली.