९०१. अपुत्रस्य गृहं शून्यं; चिरशून्यं नास्ति यस्य सन्मित्रम् |

मूर्खस्य दिश: शून्या: ;सर्वं शून्यं दरिद्रस्य ||

अर्थ
ज्याला मूल [बाळ] नाही त्याला घर भकास वाटत. ज्याला चांगला मित्र नाही, त्याला  बरंच [काळ] उदास वाटत. मूर्ख माणसाच्या दृष्टीनी त्याला सगळीकडे अंधार वाटतो. दरीद्र्याला सगळंच पोकळी आहे असं वाटत. [त्याला जगायला काहीच  उत्साहवर्धक दिसत नाही.]