८८९. संस्थितस्य गुणोत्कर्षः प्रायः प्रस्फुरति स्वयम् |

दग्धस्यागरुखण्डस्य स्फारीभवति सौरभम् ||

अर्थ

मृत्यूच्या वेळी साधारणपणे [त्या व्यक्तीच्या] गुणाचा सर्वोच्च बिन्दू आपोआपच येतो. अगरूचा [चंदनाप्रमाणे एक सुगंधी वृक्ष]  तुकडा जाळल्यानंतर त्याचा सुगंध [अधिकच] दरवळतो.